Een jaar verder…

Een jaar geleden nam ik afscheid van werk en collega’s bij gemeente Texel. Het was emotioneel en onwerkelijk, maar het kon niet anders. Hoe gaat het na een jaar?

Je zou denken dat zonder werk het een stuk makkelijker zou zijn. Maar het is me ondertussen duidelijk dat de mentaliteit in mij zit, of ik nu werk of niet. Het geen verplichting hebben helpt wel, want nu heb ik geen goede reden over mijn grenzen te gaan. Wanneer ik tegen beter weten in na een afspraak op school toch nog meteen even een boodschap doe en dan ook nog staand blijf kletsen met die oud collega, dan is dat too much. Het heeft tot gevolg dat ik lang moet herstellen en de rest van de dag kwijt ben. Ik blijf dus tegen mijn eigen mentaliteit aanlopen. En als ik het dan een dagje verantwoord aanpak, door telkens bij de eerste signalen van benauwdheid en duizeligheid rust te nemen en benen omhoog te gooien, dan voel ik dikwijls onvrede en frustratie omdat ik zo weinig kan op een dag.

Dus hoe kan ik met mijn beperkingen zo leven dat ik geniet van wat ik wel kan en vrede heb met wat ik niet kan? Er zijn dagen dat het lukt en ik hoop dat die de overhand gaan nemen. Ik blijf positief, maar vind het lastig. Zonder de liefdevolle mensen om mij heen zou ik het niet redden.

Iedereen om me heen raced door het leven met allemaal activiteiten en verplichtingen. En mijn leven bestaat uit zorgen dat er eten is, een schoon huis en gezelligheid en heel veel rust. Voor anderen lastig zich voor te stellen en voor mij lastig om vanaf de zijkant iedereen voorbij te zien flitsen, druk met alles.

Het fijne aan deze nieuwe Karmijn is dat ik veel meer aandacht heb voor dingen die in mijn snelle leven aan mijn aandacht ontsnapte. Zoals echt luisteren naar mensen, genieten van de vogeltjes in onze tuin en van een maaltijd bereiden (al doe ik daar een halve dag over).

Het blijft me wel bezighouden waarom het in onze maatschappij zo is dat je of vliegt of stil staat. Het kan niet gezond zijn. En het zou toch anders moeten kunnen.

Maar aangezien de meeste van jullie lezers geen tijd hebben voor te lange mijmeringen, laat ik het hier nu bij. En kom ik binnenkort weer terug met nieuwe bevindingen.

💚Karmijn

Advertentie