Texel
Heerlijk helder… water
Even naar het strand…wie heeft die luxe? Het is elke keer weer genieten om aan te komen bij het strand en uit te kijken over de oneindige zee. Eigenlijk ben ik een beetje angstig voor open water, maar met de voetjes op het zand en land in zicht, vind ik het heerlijk. En zo helder en schoon als de zee deze zomer was, daar verdient het een aparte vermelding mee vind ik .

Heel veel meer heb je niet nodig en die simpelheid maakt het zo gelukmakend. Gewoon staren over de zee, luisteren naar het geluid van de golven en de meeuwen, de zon brandend op je huid. Ik kan er geen genoeg van krijgen en ben oh zo dankbaar dat ik er zo dicht bij ben.
In de ochtend voor de (relatieve) drukte als de wind nog fris is en de eerste zonnestralen hun best doen. Met een kopje koffie bij Paal12, dat is geluk voor mij.
Of bij het strandhuisje beetje luierend op een handdoek, bijkomen van de avond er voor. Kopje thee zetten, staren over het water naar de kids die met de golven spelen.
Maar het einde van de middag en de avond zijn ook zo prachtig. De zon die naar de zee is gekropen geeft een warm, zwoel licht en brengt me in tropische sferen. Dat in combinatie met perfect gezelschap, de ritmische loungemuziek bij Paal12, een roseetje en wat krokante inktvisringetjes met aïoli…OMG!
Bijna word ik er nostalgisch van, nu de warme dagen weer schaarser en korter worden. Maar dan bedenk ik me, dat juist het feit dat het niet altijd zo is het extra speciaal maakt. Dus dan maar hopen op nog een paar mooie nazomerdagen en op naar de knusse herfst- en winterdagen.
Speciaal voor de prachtige Texelse zee een ode:
Kabbelend maak je me kalm en vredig
Uren kan ik naar je staren, over je heldere water
Ik vertrouw je volledig
Maar dan komt je kracht los en hoor ik geklater
Witte schuimkoppen en hoge golven
Schelpen, garnalen en mossels bedolven
Ik trek me terug, ik zie je later
Karmijn